Yn it gefal fan ferfier fan tige swiere lesten kin it handich wêze om de lading te befeiligjen mei sjorkettingen dy't goedkard binne neffens de EN 12195-3-standert, ynstee fan websjorringen dy't goedkard binne neffens de EN 12195-2-standert. Dit is om it oantal fereaske sjorringen te beheinen, om't sjorkettingen in folle hegere befeiligingskrêft leverje as websjorringen.
Foarbyld fan kettingbefestigingen neffens de EN 12195-3 standert
Gewoanwei binne de sjorkettingen fan it type koarte keppeling. Oan 'e úteinen binne spesifike heakjes of ringen dy't oan it auto fêstmakke wurde moatte, of om de lading te ferbinen yn gefal fan direkt sjorren.
Sjorkettingen wurde foarsjoen fan in spanapparaat. Dit kin in fêst ûnderdiel fan 'e sjorketting wêze of in apart apparaat dat lâns de sjorketting fêstmakke is om spand te wurden. Der binne ferskate soarten spansystemen, lykas in rateltype en in draaisluitingtype. Om te foldwaan oan 'e EN 12195-3-standert is it needsaaklik dat der apparaten binne dy't loslitten tidens transport foarkomme kinne. Dit soe eins de effektiviteit fan 'e befestiging yn gefaar bringe. De efterspanningsromte moat ek beheind wurde ta 150 mm, om de mooglikheid fan ladingbewegingen mei gefolchlik spanningsferlies troch fersakking of trillingen te foarkommen.
Foarbyld fan plaat neffens EN 12195-3 standert
Gebrûk fan kettingen foar direkt fêstmeitsjen
Pleatsingstiid: 28 april 2022
